Wszyscy wiemy, że miód jest jednym z najzdrowszych środków słod byzących. Zwany także płynnym złotem, naprawdę zawiera całą gamę pozytywnych właściwości. Wśród nich wymieniane są choćby działanie antybakteryjne (zawartość inhibiny), antyseptyczne, skuteczna ochrona przed wirusami, korzystny wpływ na układ krwionośny (dzięki zawartości acetylocholiny), nerwowy, odpornościowy i trawienny.

Miód stanowi naturalny składnik wielu leków oraz kosmetyków, ale wciąż nie doceniamy wystarczająco jego wartości, ponieważ statystyczny Polak spożywa rocznie jedynie 300g miodu. Dobra wiadomość jest taka, że i świadomość i spożycie rosną. Mało biorąc pod uwagę takich Niemców czy Greków, u których roczne spożycie wyrażone jest nie w gramach a kilogramach. Powinniśmy wzbogacić swoją wiedzę na temat miodu. Dzięki temu nie tylko wprowadzimy go do codziennego życia, ale także nauczymy wybierać ten najlepszy. Wbrew pozorom, nie wszystko miód co złote i płynne.

Zacznijmy pozytywnie.

Miód to nie tylko lepki, słodki i smaczny syrop służący jako dodatek do herbaty. Zawiera potas, fosfor (16mg/100g), magnez (5mg/100g), wapń (5mg na 100g miodu), żelazo (1mg/100g), mangan oraz kobalt. Jest bogaty w witaminy A, B1, B2, B6, B12, C, PP, kwas foliowy. Zawiera kwasy organiczne, olejki eteryczne i barwniki, które decydują bezpośrednio o wyglądzie, smaku i konsystencji miodu. Dzięki składowi i właściwościom  wykorzystywany w przemyśle farmaceutycznym, kosmetycznym (działanie ujędrniające, napinające, oczyszczające, złuszczające, wygładzające i odżywiające skórę) i  spożywczym.

To niewiarygodne jak dużo dobrego miód robi organizmowi. Działa odkażająco, a co za tym idzie przyspiesza gojenie. Wspomaga układ trawienny: działa przeciwbiegunkowo, korzystnie wpływa na ludzi z chorobą wrzodową żołądka. Obniża ciśnienie, świetnie działa na mięsień sercowy, hamuje procesy miażdżycowe, rozrzedza krew. W celu wzmocnienia układu odpornościowego najlepiej działa stosowanie miodu w połączeniu z witaminami C i D. Ponadto miód odżywia i obniża gorączkę.

Co to jest patoka i krupiec?

Patoka to płynna postać miodu, którą po skrystalizowaniu nazywamy krupcem. W większości przypadków miód krystalizuje do trzech miesięcy. Miody akacjowy i spadziowy krystalizują dłużej. Sama długość tego procesu zależy od stosunku cukrów glukozy i fruktozy zawartych w miodzie. Im więcej tego pierwszego cukru, tym szybsza krystalizacja. Miodem szybko zmieniającym stan z płynnego na stały jest np. rzepakowy.

Jak jeść miód?

Żeby miód zdziałał w naszym organizmie cuda, musimy odpowiednio go spożywać. Najlepiej sprawdzi się w ciepłych napojach – herbata, ciepłe mleko lub przegotowana woda. Im dłużej tak przygotowany napój „poleży” tym lepsze będzie jego działanie. Oprócz tego przy zakupie miodu warto zwrócić uwagę na pochodzenie – podobnie do owoców i warzyw powinniśmy spożywać miody produkowane z roślin naszej strefy klimatycznej. Zmniejsza się w ten sposób ryzyko alergii.

Dziennie powinniśmy spożywać średnio 100g miodu, dostarczając w ten sposób około 300-350 kcal. Zdecydowanie najlepsze działanie miodu odkryjemy spożywając go każdego dnia, regularnie, najlepiej o tej samej porze np. rano i wieczorem. Ważny jest również sposób picia miodu. Wiemy już, że najlepszy jest w rozpuszczonej formie, ale nie każdy wie, że przed wypiciem powinniśmy chwilę „cedzić” w ustach przygotowany roztwór, ułatwiając mu wchłanianie. Prawdę mówiąc nie robię tego, bo…zapominam.

Kto nie powinien spożywać miodu?

Ze względu na ryzyko alergii, miodu nie powinny jeść dzieci poniżej 12 miesiąca życia. Osoby uczulone na pyłki roślin także mogą na płynne złoto zareagować alergicznie (pokrzywka, wysypka, świąd itp.).

Interesujące są badania na temat możliwości spożywania miodu przez cukrzyków. Jeśli ktoś z moich czytelników ma konkretne dane i choruje na cukrzycę, będę wdzięczna za udostępnienie ich w komentarzu. Zdania lekarzy diabetologów są bowiem podzielone. Według jednych, ponieważ cukrzykom ciężko zrezygnować z cukru w diecie, miód ze względu na znacznie większą słodkość od tradycyjnego cukru, nadaje się właśnie dla osób chorujących na cukrzycę (mniej go użyjemy do słodzenia). Jednocześnie zbudowany jest z cukrów prostych (glukoza i fruktoza), bardzo łatwo przyswajalnych, które powodują niebezpieczny nagły wzrost cukru we krwi, zatem spożycie miodu w chorobie cukrzycowej powinno być marginalne.

Jaki miód wybrać?

Miodowa oferta jest naprawdę szeroka i każdy z nas znajdzie miód odpowiadający jego potrzebom i preferencjom. Jasne miody charakteryzują się delikatniejszym, „gładkim” smakiem, miody ciemne są ostrzejsze i bardziej wyraziste.

Jak nie dać się oszukać?

• kupujemy ze sprawdzonego źródła
• unikamy miodów wyprodukowanych poza UE
• w razie niepewności wybieramy miód, który skrystalizował
• sprawdzamy: osiada na dnie szklanki z wodą, nie rozpuszcza się w wodzie, tworzy storzek, krystalizuje
• słodzimy ciepłe napoje
• jemy miód, bo jest naprawdę zdrowy