Mądra kobieta zna odpowiedzi na wszystkie pytania?
Nie, bo wtedy nie jest już mądra a przemądrzała.

Jaka książka najlepsza? Ile dziecko powinno przybierać na wadze? Które mleko modyfikowane jest najlepsze? Dlaczego trzeba odsmoczkować przed drugim rokiem życia? Dlaczego karmić do sześciu miesięcy? Co zrobić, kiedy mąż zdradza? Co zrobić, żeby zdradzić męża? Która mądra kobieta zna odpowiedzi na te pytania? Aż chciałoby się napisać: każda!

Ile miejsc, ile osób, tyle dobrych rad. Ile człowieku szkół skończyłeś i kursów wszelakich, że stajesz się ekspertem od wszystkiego? Jak dalece zapatrzonym w siebie trzeba być, żeby nie tylko udzielać rad, ale jeszcze traktować je jako prawdę objawioną? Nóż mi się w kieszeni otwiera, kiedy czytam co MUSZĘ albo czego NIE MOGĘ. Bo ja do cholery czuję, że mogę wszystko nawet, jeśli to nie będzie dobre. Mogę coś zrobić, ale nie powinnam. Nie muszę, choć mogłabym. Czujecie różnicę?

Wczoraj na przykład dowiedziałam się, że muszę skończyć karmienie piersią zanim moje dziecko skończy dwa lata. Pani może życzyć swojej mamie wszystkiego najlepszego, a nie życzyć sobie mojej uległości wobec jej opinii. Światowa Organizacja Zdrowia zaleca karmienie do drugiego roku życia lub dłużej, w zależności od potrzeb matki i dziecka. Nie krytykuję osób, które karmią kilka miesięcy albo w ogóle. To nic nie zmieni, choć jestem zwolenniczką karmienia naturalnego. Po prostu nie kumam takich komentarzy.

Nie dalej jak tydzień temu przeczytałam prywatną wiadomość, że pod żadnym pozorem nie wolno mi spać z dzieckiem. NIE WOLNO. Obca osoba mówi mi, co mi wolno, a czego nie. W zasadzie mam to w nosie, bo wiadomo, że robimy tak, jak jest dla nas dobrze. Ale! Szanowna pani B, zarówno naszemu dziecku, jak i nam jest całkiem miło, kiedy śpimy razem. Po prostu. Nawet jeśli czasem niewygodnie, bo młody zasunie kopniaka prosto w twarz albo obudzi się i zażyczy „mamo, na dół, już!” to i tak jest w porządku. Daję dziecku wieczorem wybór, w którym łóżku chce spać. Ja nie zasnęłam bez mamy do czwartego roku życia. I wie pani, co? Mama to przeżyła. Ja też i nawet teraz z nią nie śpię. Najśmieszniejszy z argumentów przeciwko spaniu z dzieckiem jest ten o braku bliskości między partnerami/rodzicami. Serio? Współczuję ;).

Dziewczyna na forum skarży się, że ma problem z karmieniem. I od razu mądra kobieta radzi, żeby dała butelkę, bo po co się męczyć. Niestety, pani C nie doczytała, że dziewczynie na karmieniu piersią zależy i oczekuje wsparcia laktacyjnego, które na tym forum może otrzymać. Po co zgłębiać się w czyjeś potrzeby, skoro mamy swoje zdanie, prawda?

Takich przykładów mam na pęczki! Kiedyś się strasznie spinałam i próbowałam udowodnić, że ktoś się myli. Godziny spędziłabym nad przekonywaniem nieprzejednanej jednostki o tym, że nie ma racji (bo moja racja jest najmojsza, to oczywiste). Swojego czasu napisałam na fejsie, że jestem przeciwniczką cesarek na życzenie. Po czym uświadomiono mi, że kompletnie nic mi do tego, co inna mądra kobieta robi ze swoim ciałem, a mój sprzeciw dotyczy tylko i wyłącznie mojej osoby.

I myślę, że czas najwyższy traktować w ten sposób więcej problemów. Karmisz piersią 6 lat? Spoko! Nie karmisz w ogóle? Ok! Dajesz dziecku parówkę na śniadanie? Świetnie, fajnie że w ogóle coś je. Nie lubisz różowego koloru? Olej go! Kochasz pstrokate, niemodne dzwony? Załóż je! Boże, jakie to piękne uczucie.

Mieć w dupie, co ktoś pomyśli.

Inne wpisy, które mogą Ci się spodobać:

1. TO NIE TYLKO SMUTEK
2. RZYGAĆ SIĘ CHCE