Budzik jest śliczny, ja nie najbrzydsza ale dzisiaj pokażę Wam coś pięknego. Jeszcze kilka miesięcy temu w tym miejscu znajdowało się coś zupełnie innego. W ogóle nigdy nie wchodziłam w tę ulicę, bo raczej spieszyłam się na lody Roma w drodze do Rynku. Tymczasem na Łokietka w swoje ramiona wzięła nas właśnie ona – Piękna Helena. Nazwa lokalu wcale nie od czapy, bo wnętrze jest faktycznie bardzo ładne i w moim stylu czyli pomieszanie z poplątaniem – różne krzesła, stoły, trochę graficznych wzorów i plakaty. Takich miejsc ciągle brakuje na mapie Wrocławia i bardzo się cieszę, że powstają.

Do wad zaliczę tylko ucieczki Budzika przez otwarte drzwi, ale czy to minus? On garnął się do świata, a ludzie do Heleny. Obszerny kącik dla dzieci, dobrze wyposażony i czysty pokój dla rodzica z dzieckiem, sporo miejsca, bardzo miła obsługa (pozdrawiam!), kawa całkiem całkiem i najlepsza kanapka, jaką jadłam w ostatnim czasie. Jeśli do tego dodać najlepsze z możliwych towarzystwo Mo z Pulpetem we własnej osobie – miejsce zasługuje na polecenie (nawiasem mówiąc u Mo możecie zobaczyć zdjęcia z Heleny, także z naszym udziałem).

I chociaż z uporem maniaka na Piękną Helenę mówię Piękna Maryna (WTF ?!), na pewno jeszcze do niej wrócę. Pod warunkiem, że znikną te sztuczne kwiaty ;), nie są atrakcyjne w przeciwieństwie do reszty lokalu. Jeśli kawiarnia we Wrocławiu, to obecnie Piękna Helena znajduje się w mojej czołówce.