Czy zadaliście sobie kiedykolwiek to pytanie? Co zrobić, żeby prawidłowo przygotować się na nadejście dziecka? Na końcu zdradzę Wam tajemnicę ale nie omijajcie proszę wpisu, bo jest równie ważny.

Wszędzie przeczytasz o niezbędnej tonie pieluch, chusteczek i kremów. Odbijaniu, karmieniu i wychowaniu. Ciąży, porodzie, połogu. Można zwariować w natłoku informacji, najczęściej sprzecznych. Bo butelka fajna i cycek dobry, ale z kolei cycek uzależnia, a butelka powoduje próchnicę. Smoczek jest do bani, tylko że nie możesz się bez niego obejść. Kaszki z cukrem są be, a czy podawać je po 4 czy 6 miesiącu nie wiedzą nawet lekarze, niby specjaliści. Dlatego właśnie macie mnie, ja Wam powiem o co w tym wszystkim chodzi, na kim kto chce zarobić i dlaczego tak mało. Ok, z tym ostatnim przesadziłam. Na swoje usprawiedliwienie mam tylko tyle, że teorie spiskowe są bardzo na czasie.

Jeśli zatem planujesz potomstwo, jako doświadczona matka jedynego syna, powiadam Ci co następuje.

1. Opatentuj pieluchy większe niż dostępne ale na tyle małe, żeby wlazły na tyłek dziecka. Prędzej czy później dowiesz się dlaczego.

2. Zrób sobie manicure, pedicure. Trwały, żeby cieszyć się nim jak najdłużej, bo będzie prawdopodobnie ostatni na kilka najbliższych miesięcy. Albo lat.

3. Nie oglądaj filmów z porodów. Twój i tak będzie wyglądał inaczej. A nawet jakby wyglądał tak samo, nie przygotujesz się na poród. Musisz to przeżyć i tyle.

4. Nastaw sobie budzik codziennie na 1 w nocy. A potem co 2h. Minimum. Wstawaj i tańcz przez 30 minut, po czym kładź się spać. Rób to przez rok, jeśli jeszcze masz tyle czasu. Jeśli nie dasz rady – dziecko sobie odpuść. Ewentualnie możesz spróbować zaangażować do tych tańców partnera.

5. Zaprzyjaźnij się z telefonem. Od tej pory będzie Twoim oknem na świat. Podczas karmienia, spacerów, machania grzechotką. Na telewizję nie ma czasu patrzeć (nie mówiąc o słuchaniu, kiedy wtóruje mu płacz niemowlaka).

6. Spróbuj choć przez tydzień nie spożywać alergenów. Zadanie o tyle trudne, że alergenne może być dosłownie wszystko. Jeśli przytrafi Ci się (tak jak mi) dziecko z alergią lub nietolerancją pokarmową, a Ty się zaprzesz na amen, że chcesz karmić piersią, będzie naprawdę ciężko. Na szczęście DA SIĘ i to powinno Cię pocieszyć.

7. Mów do wszystkich w rodzinie prostymi, krótkimi zdaniami. Żadne „taki tam, tamten, ten, jakiś” nie wchodzą w grę. Nie zdrabniaj, bo nie wolno. Nie krzycz, bo nie wolno. Nie mów za cicho, bo nie wolno.

8. Przyzwyczaj się do tylnego miejsca w samochodzie. Ja wróciłam na przednie po roku. Warto o tym pamiętać kupując rodzinne auto 😀 wypróbuj siedzenie nie tylko obok kierowcy. Na Twoją korzyść działa posiadanie prawa jazdy – co jak co, ale samochodu z tylnego siedzenia prowadzić się nie da.

9. Spróbuj zamienić się w człowieka orkiestrę. Śpiewanie, machanie grzechotką przy jednoczesnym bujaniu i udawaniu psa to chleb powszedni. Do tego pamiętaj, że musisz ogarnąć kuwetę, czyli posprzątać dom, ugotować obiad i korzystać z toalety (jeśli starczy czasu).

10. Przygotuj się na zmienianie pieluch w biegu, na stojąco, leżąco a najlepiej uciekającemu niemowlakowi (dzięki Bogu, że im to uciekanie przechodzi!).

11. Zapytaj znajomą mamę, jak najszybciej wiązać koka na czubku głowy. To jedyna fryzura, która nadaje się do „noszenia” przy dziecku. Nie daje rady wyrwać włosów, można ją zrobić szybko i trzyma się przez cały dzień.

A tak zupełnie poważnie. Całkiem i do cna. Możesz robić wszystko. Czytać, próbować, testować, zastanawiać się, podpytywać, marzyć, rozmyślać, doinformowywać, dyskutować, oglądać i podziwiać a i tak w dniu narodzin dziecka zmieni się wszystko. Nie przygotujesz się na nic, bo każda rzecz zyska nową, inną jakość. Po 1,5 roku spędzonych dzień w dzień z własnym dzieckiem mówię to z pełną odpowiedzialnością…i uśmiechem na twarzy, bo to najlepsze zmiany jakie zaszły w moim życiu.